ການຮັບມືອາການປວດຂໝາດຂ້ອວ

ບົດຄວາມນີ້ມີເພື່ອຂໍ້ມູນທາງດ້ານຂ່າວສານແຕ່ບໍ່ຄວນຖືກເຫັນວ່າເປັນການແນະນຳທາງການແພດ. ກະລຸນາປຶກສາຜູ້ຊ່ຽວຊານດ້ານການດູແລສຸຂະພາບເພື່ອການແນະນຳແບບສ່ວນຕົວ.

ສາເຫດທົ່ວໄປຂອງອາການປວດຂໝາດຂ້ອວ

ອາການປວດຂໝາດຂ້ອວອາດເກີດຈາກການບາດແຈ້ງ (ເຊັ່ນ ການຫຼຸດຕົວຫຼືການບັນລຸ), ອາກະນະງານອານຸມະພາບເຊົາຂໝາດ (osteoarthritis), ອານຸມະພາບອື່ນໆ (rheumatoid arthritis), ການບັນເກີດເປັນເຂົ້າຫນ່ວຍໃນເສັ້ນດໍ້ (meniscus tear) ຫຼືການແກະກ້ອນ (patellofemoral pain). ພາລະກິດເຄື່ອງພາຍໃນແລະນໍາໄດ້ການເຄື່ອນໄຫວຫຼາຍກ່ອນຄວນເປັນປັດໃນການປະເພດການຢືນຢັນ. ການຮູ້ຈັກສາເຫດຈະຊ່ວຍໃຫ້ເລືອກວິທີຮັບມືທີ່ເໝາະສົມ.

ອາການແລະສັນຍານທີ່ຄວນສັງເກດ

ອາການທົ່ວໄປຄືອການເຈັບເນື້ອ, ບວດ, ບ້ວນໃນຂໝາດ ຫຼືບໍ່ສາມາດຍືນຫຼືກົດເກີນທີ່ເຄີຍ. ຖ້າມີອາການບ່ອນກັນເຊັ່ນ ບໍ່ສາມາດເຄື່ອນໄຫວ, ບຸນຄົນທີ່ມີໄຂສຸດຫຼາຍອ່ານ, ຫຼືມີອາການບວດທີ່ມີເຄື່ອງຮ່ວມກັນ (fever/inflammation) ຄວນປຶກສາແພດ. ການບັນຈຸດປະສົງການອອກກໍາລັງຫຼືການສົບສຳພັນກັບກ່ອນການຮັບມືທີ່ຈະຊ່ອຍເພີ່ມຄຸນນະພາບຊີວິດ.

ວິທີການວິນິດແພດ

ເມື່ອປຶກສາແພດ, ພະນັກງານຈະສຳຫຼວດປະຫວັດ, ການເຄື່ອນໄຫວ, ແລະການທົດສອບກາງຫຼາຍ. ການພິຈາລະນາອາທິບາຍເຊັ່ນ ການທົດສອບທົ່ວໄປ, ການທົດສອບພວມກັບຮູບພາບດ້ວຍ X-ray ຫຼື MRI ຖ້າຈຳເປັນເພື່ອຈຳນວນຄວາມເສັ້ນແລະເຊື່ອມຕໍ່. ການທົດສອບສະເພາະຫນຶ່ງຈະຊ່ວຍຊັດເຈນການຮັບມືທີ່ຈະດີທີ່ສຸດສໍາລັບເຄື່ອງປ່ວຍ.

ວິທີຮັບມືບໍ່ຜ່າຕົວ (ອອກກໍາລັງ ແລະການປຸກປັບ)

ວິທີບໍ່ຜ່າຕົວປະກອບໄປດ້ວຍການພັດທະນາການເຄື່ອນໄຫວ, ການແຕ່ງທ່ຳທີ່ຖືກຕ້ອງ, ການໃຊ້ຢາປ້ອງກັນອາການອັກເສບ (NSAIDs) ແລະການປືກສາກັບນັກຟີຊິໂອໂລຈີຫຼືນັກການແກ້ໄຂເຄື່ອງເຄອງ. ການຝຶກອອກກໍາລັງທີ່ມີການຄວບຄຸມຫນັກຫຼືເພີ່ມຄວາມເຂັ້ມແຂງຂອງເຊັ່ນຄະນະແກນແລະການຍືດເສັ້ນໄມ້ທີ່ຖືກຕ້ອງຊ່ວຍປັບປຸງການສົມເສີມ. ການບໍລິການຟິຊິໂອທີ່ເສີມກັບການຮັບມືຈະຊ່ວຍລົດອາການແລະຄືນການເຄື່ອນໄຫວ.

ຕົວເລືອກການຜ່າຕົວແລະທາງດ້ານເທັກໂນໂລຊີ

ໃນກໍລະນີທີ່ການຮັບມືບໍ່ມີຜົນດີ, ການຜ່າຕົວອາດຈະຖືກພິຈາລະນາ. ຕົວເລືອກມີຕັ້ງແຕ່ການດຶງເຊື່ອມຕໍ່ ການປ່ຽນຂໍ້ ຈົດປ່ຽນຂ່າວຕ່າງໆ ແລະການປອດເອື້ອນ (arthroplasty). ການຕັດສັນໃຈຂຶ້ນຢູ່ກັບອາການ, ການຟັງການດ້ານຄຸນນະຊີວິດ, ແລະບັນຍາກາດສຸຂະພາບທົ່ວໄປ. ວິທີເທັກໂນໂລຊີໃໝໆຕົວຢ່າງມີການຜ່າຜ່ອນນ້ອຍ (arthroscopic) ແລະການໃຊ້ການພັດທະນາເຄື່ອງປ່ຽນຂໍ້ໃນກໍລະນີທີ່ເໝາະ.

ການປ້ອງກັນແລະການດູແລໃນບ້ານ

ການປ້ອງກັນສ່ວນຫຼາຍເລີ່ມຈາກການຮັບຜິດຊອບການອອກກໍາລັງ, ການຄວບຄຸມນໍ້າໜັກຕົວ, ສອງແບບການຍືດແລະການເພີ່ມຄວາມເຂັ້ມແຂງຂອງກ່ອນການຫຼຸດຕົວ. ການໃຊ້ອຸປະກອນສະໜອງຄວາມສະດວກເຊັ່ນ ເຮືອນທີ່ມີການຮັບກັນການໂຍກເຄື່ອງ ຫຼືຮັບການນັບຫນັກແບບຖືກຕ້ອງ ສາມາດຊ່ວຍຫນ້ອຍເຄື່ອງປ່ວຍ. ຖ້າມີອາການຕໍ່ເນື່ອງ, ການປຶກສາຜູ້ແພດແລະການຫາບໍລິການທ້ອງຖິ່ນຫຼື local services ໃນພື້ນທີ່ຂອງທ່ານຈະຊ່ວຍໃຫ້ໄດ້ການດູແລທີ່ເໝາະສົມ.

ສຸດທ້າຍ, ການຮັບມືອາການປວດຂໝາດຂ້ອວຕ້ອງພິຈາລະນາໃນຮູບແບບຄວາມຮູ້ສຶກແລະປະກອບກັບການວິນິດແພດ. ການຮັບມືແບບຕົວຕົນອາດຈະປ່ຽນແປງຕາມສາເຫດທີ່ສໍາຄັນແລະປະເພດຂອງຂໝາດ; ການຮັບມືເບົາແບບບໍ່ຜ່າຕົວມັກເປັນຈຸດເລີ່ມຕົ້ນ, ແຕ່ກໍມີກໍ່ທາງການຜ່າຕົວທີ່ອາດຈະຈໍາເປັນໃນກໍລະນີສຸດທ້າຍ. ການຮັບມືທີ່ດີແລະການປຶກສາກັບຜູ້ຊ່ຽວຊານຈະເຮັດໃຫ້ທ່ານສາມາດຈັດການອາການໄດ້ຢ່າງມີປະທິບັດ.